Pila dito, pila doonWalang pakialam sa mga taong nakikitaMas mahalaga ang makarating sa may bintana Numero.. animTinta ng bolpen ay tumatak Kapirasong papel ay pag-asa Nakasalalay ang kinabukasan Numero’y inalagaan Pagod, pawis.. Sakit ng binti’y di alintana Makaahon sa kahirapan ang nasa isip twina Sige pa.. Unti-unti’y lumalapit Karangyaan ay sasapit Pagkalam ng sikmura ay mawala Bitbit ang mga anak, tangan ay ang bolpen Sa paglubog ng araw Lotto booth ay nakasagupa Pag-asa ang kasama..

Paulit-ulit na “woooo woooo” ang tinig ng dyipni Isa, dalawa, tatlo, apat na kolehiyo Isa, dalawa. Dalawang di unipormado Pito kaming pasahero, isama pa ang drayber ay walo. Tubig ulan ay patuloy na bumabagsak, Pasahero’y isa-isang umaakyat Umiindak sa tugtuging di mawari Yumuyugyog sa lubak ng kalsadang Karamay sa buhay. Pumipikit sa bawat gewang ng dyipning sinasakyan Sumisimangot sa nakikitang kahirapan. Stoplight. Pula, berde at kahel. Sasakyan sa pula ay huminto Patutunguhan sandali’y inapula ang pagtungo Pagbuhos ng ulan ay tumila Haring araw ay bumulaga Iba’t-ibang uri ng sasakyan Kasabay ni “RA” ay rumagasa Huminto-diling nag-aanimong tupa Minsan pa’y sinilip ang mga kasama Iba’t-ibang mukha ng buhay, eksperyensya Maitim, maputi,…

In the midst of the banging crowd I remained silent… In the presence of the misty cries I remained silent… things aren’t things anymore little by little, my heart leaps for joy step by step, i’m joining the unholy ground time now is immemorial feelings of anxiety and unbelongingness vague army of desperation nebulous clan of depression invisible… unreachable… unbearable… reaching the loop of death extending the arm to the top of the mountain creating a society of foolishness forging the scent of the highest heaven…

Lumipad ka! Patungo sa dako pa roon Sa dakong nakatunghay ay isang hambog! Lumipad sa rurok ng walang katumbas na ligaya Sa lawak ng karangyaang dulot ay dusa. Lumipad ka sa gitna ng mga bundok             Hatid ay pangamba.. Sa hanging ang direksyon ay di Makita Sa ilalim ng dagat na ang hatid ay masamang alaala Sa dako pa roon, pag-asa’y lumisan na. Lipad! Oo, lipad! Sa kalangitang hatid ay pag-asa Sa asul na ulap, sumakay ka. Pangamba’y isama sa ulan Ipaimbuyo sa lakas ng hangin Ipatunaw kay Haring Araw! Sa dako pa roon mamili ka,   Ilog ng karangyaang puro dusa  O ang Bato na siyang sandigan…

From the depths of silence ..there is war. From the depths of happiness .. someone’s crying out loud From the depths of humility .. there is vanity  From the depths of eternity  .. there is death. Bewildered in the vagueness of me Blaming the boast of vanity Journeying through the madness of earth Belittling the self for unclaimed holy wealth. Crowning the glory of the lowest realm Feeding the soul of excommunicated angel Living with the generosity of the most ungenerous Died in the serenity of the most wicked creature…